Na zawsze to zawsze zbyt długo.

 Skrzypiące wrota wiszą długo.

 Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! obejmij mnie! kochaj mnie! a jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.

 Szczęściarzowi nawet wół się ocieli.

 Dzisiejsze wojny prawie nie zabijają ludzie - one zabijają ludzkość.

 Ale kiedy rzeczywistość była beznadziejna, fantazja stawała się niemal niezbędna.

 Nie sama praca, ale jej cel sprawia, że to jest coś wyjątkowego.

 Nieoczekiwane propozycje podróży są lekcjami tańca udzielanymi nam przez Boga.

 Niejasnych zadań, nie da się jasno wykonać.

 Im więcej mamy czasu na wykonanie jakiejś pracy, tym więcej czasu ona nam zabiera.

 To jest gra tchórza. Myślałem, że stać cię na więcej.