Im dłużej żyjemy, tym dłuższy cień rzucają ściany naszego więzienia.

 Pamiętasz, jak to było na Ziemi, czasem szklanka była zbyt gorąca, żeby jej dotknąć, ale pomimo to można było z niej pić? Ze wstydem jest podobnie: jeśli go przyjmiesz i wypijesz do dna, wzmocni cię. Ale spróbuj zrobić z nim coś innego, a sparzysz się.

 Tak długo, jak jesteśmy ludźmi, będziemy się mylić.

 Dokądkolwiek się udasz, nie uciekniesz przed sobą.

 Myślę, że jestem głupi albo może tylko szczęśliwy.

 Świat nie jest instytucją zajmującą się spełnianiem życzeń.

 (...) nieustanna dyscyplina w stosunku do siebie jest warunkiem codziennego postępu, nieustanne porządkowanie nie tylko własnego umysłu, ale także wszystkich powszednich, drobnych i najdrobniejszych spraw.

 Tylko nogami fikać i zęby szczerzyć? A książki to nie łaska?

 Człowiek niezdolny wybierać to już nie człowiek.

 Kto by pomyślał, że chronienie cię przed samym sobą okaże się takie trudne?

 Pośród wielu jej wad jedna okazała się nie do przeskoczenia: ona ciągle coś czuła, analizowała, co czuje, dlaczego tak czuje, co oznaczają jej uczucia, dlaczego analizuje, co zanalizowała, że czuje, i czy na pewno to czuła, co zanalizowała? Zygmunt Freud przy niej nie wymyśliłby psychoanalizy, tylko odleciałby w opium albo faszyzm, obydwa antydepresanty były chyba ówcześnie legalne.