Ból i wspomnienia wystarczały, żeby infekować na wieki.

 ...trzeba mi teraz trochę samotności, żeby sklecić siebie w jakąś całość, tak bardzo czuję się rozbita.

 Inteligencja jest jak nogi:
masz za dużo, to się potkniesz.

 Miłość jest potęgą, która niszczy prawa i nadaje nowe.

 Niektóre zachody słońca są tak różowe, że trudno o większe bezguście.

 Grunt nie przywiązywać się do niczego. Do czego się przywiążesz, to chciałbyś zatrzymać. A zatrzymać w życiu nie można nic.

 Każde marzenie ma swój początek...

 Tu, wśród cieni i dalekich krzyków, najbardziej ceni się cisze.

 Gdyby ktoś nakręcił o tobie film, zatytułowałby go "Za bardzo się przejmuję".

 Tylko to, co jest śmiertelne niesie w sobie życie.

 Zauważyłam ze to nie ból osłabł, tylko raczej ja sama stałam się silniejsza.