" Proszę, spróbuj mnie zrozumieć.
Sprobuj zrozumieć moje mysli.
Nie zabraniaj,nie krzycz, nie ignoruj...
Proszę, daj mi odetchąć, pozwól bym czuła się wolna...
Nie niszcz mojego swiata;
bo kocham dla Ciebie,
bo żyje dla Ciebie.
Gdy zabierzesz mi wszystko co mam,
umre dla Ciebie..."
Kiedy człowiek budzi się rano, natychmiast staje naprzeciwko nieprzeniknionego muru Wszechświata.
Uświadamiam sobie nagle, że umieranie jest proste. To życie jest trudne.
Czas biegnie nawet wtedy gdy my stoimy.
Przecież nigdy nie spotykają nas tylko te nieszczęścia, których się spodziewamy.
Trzeba się podnieść i iść. Zawsze trzeba iść.
Jak się nie ma gdzie iść,
tym bardziej.
Jedynie ofiarowując to, co najcenniejsze, człowiek może zdobyć największą moc.
Cisza jest najgłośniejsza.
Jeśli droga nie prowadzi cię tam, dokąd ty chcesz, musisz znaleźć własną.
Co mnie najbardziej martwi to cały ten czas, który straciliśmy.
Moje serce mówi mi, że w nim jesteś tylko TY
