Przyjdź i już więcej nie odchodź...

 (...) złość taka właśnie jest. Zaciska ci pięści i pozwala krzyczeć do woli.

 Ten, kto z uporem wypiera się brzydkich stron tego, co robi, nigdy nie wyciągnie nauki ze swoich błędów.

 Oplatam się ciasno ramionami, aby nie rozpaść się na kawałki.

 Jest tyle do powiedzenia i niewiadomo, jak to powiedzieć.

 Nie przywiązywać się do żadnego człowieka, chociażby najmilszego, każdy człowiek jest więzieniem i cieśnią.

 […] poznałem już emocje i poznałem nudę. Nuda była lepsza.

 Ale dlaczego nauczyliśmy się wszyscy jak przeżyć, a wciąż nie umiemy po prostu żyć?

 Tak właśnie działa epidemia; zabija, czego nie może pokonać.

 Ten, kto kopie dół dla innych, sam w niego wpada.

 Zupa, jak to miała w zwyczaju, milczała niczym zaklęta, aczkolwiek w tym milczeniu dało się wyczuć wyraźne potępienie.