
Wszyscy mamy dwa życia. To drugie zaczyna się w chwili, ...
Wszyscy mamy dwa życia. To drugie zaczyna się w chwili, gdy zdamy sobie sprawę, że mamy tylko jedno.
Cisza podziałała na mnie przygnębiająco. Nie ta na zewnątrz, ale ta, co była we mnie samej.
To nie wstyd płakać, mój mały. Łzy są tym, co w nas najszlachetniejsze.
Jestem punktualny, bo nie chcę, by się ktokolwiek dowiedział, jak mało mnie obchodzi cudzy czas.
Jestem teraz bardzo bogata: mam kogoś, kogo mogę kochać (…).
Każde zawody wydają się uczciwe, jeśli wszyscy zostali oszukani.
– Sie masz!? Jak leci?
– Normalnie.
– No, to trzeba to oblać.
– No trzeba.
Błogosławię was, moje dzieci... A niech was wszyscy diabli!
Ból istnienia jest do wytrzymania. Nie do wytrzymania jest ból nieistnienia.
Gdy błądzimy po lesie, przychodzi taki moment, że zaczynamy się w nim czuć jak w domu.
Całe pokolenie Islandczyków wyrosło na dwóch rzeczach – amerykańskiej coca-coli i polskim Prince Polo.