Kiedy długo patrzysz w otchłań, otchłań również spogląda w głąb ...

 Moja miłość do Lintona jest jak liście w lesie.
Wiem dobrze, że czas ją zmieni, tak jak zima zmienia wygląd lasu. Moja miłość do Heathcliffa jest jak wiecznotrwała ziemia pod stopami, nie przykuwa oka swoim pięknem, ale jest niezbędna do życia. Nelly, ja i Heathcliff to jedno.
Jest zawsze, zawsze obecny w moich myślach – nie jako radość, bo i ja nie zawsze jestem dla siebie radością, ale jako świadomość mojej własnej istoty.

 Jeśli uzdrowimy nasz związek, wyzdrowieją nasze dzieci.
Gdy uzdrowimy nasze dzieci, uzdrowimy społeczeństwo.

 Myślę, że w każdym głębokim smutku kryje się odrobina komizmu.

 Gdyby to była kwestia tego, co czuję, kiedy jesteśmy tylko my, jakby nikogo nie było na świecie
i wszystko wydaje się nieważne, moglibyśmy być razem. Zostawiłabym przeszłość za sobą i zaczęlibyśmy znowu. Ale życie wygląda inaczej. Reszta świata nigdy nie znika
i nie ma ucieczki od błędów,
które popełniliśmy.

 Sąd sądem, a sprawiedliwość musi być po naszej stronie.

 Nic się nie dzieje przypadkowo, zawsze jest jakaś przyczyna i konieczność.

 Znasz to spojrzenie, kiedy wiesz, że już tej osoby nigdy nie zobaczysz?

 O pieniądzach się nie mówi, pieniądze się ma.

 Takie już są te podróże w czasie - zawsze podróżujesz w przód, nawet jeśli się cofasz.

 To, co widzisz, co czujesz, wszystko jest w Twojej głowie.