Wojna wyrabia szczególną zdolność do zapominania.

 Drażni nas u innych to, czego nie akceptujemy u siebie.

 Jesteśmy dani sobie tylko na jakiś czas. A potem wędrujemy ku nowym sprawom, ludziom,
by z nimi wymieniać myśli, energię i czas.
I tak się kręciło koło wzajemności a jego osią jest i tak wewnętrzna samotność. Bo w najważniejszych dla siebie chwilach i tak pozostajemy samotni.

 Człowiekowi, który niczego się nie boi, nic nie może się stać.

 Gdy przeglądasz się w lustrze i masz ochotę je stłuc, to nie lustro trzeba zniszczyć, to ciebie trzeba zmienić.

 Jak się cenisz, tak cię cenią.

 Czy w życiu coś poza miłością jest godne poświęcenia?

 Nie wracaj do przeszłości, bo w niej utkniesz na dobre.

 W głębi duszy był pewnie miłym, spragnionym miłości człowiekiem. Tyle że akurat miłość go ominęła. Tak jak omija większość z nas.

 Ten, kto nie kocha, nie może zostać zdradzony.

 Niektórzy mówią, że miłość to najsłodsze uczucie, najczystsza forma radości, ale to nieprawda: do takiego opisu pasuje nie miłość, lecz ulga.