Zmarli pozostawiają wśród nas swoje cienie, jak echo w przestrzeni, w której niegdyś żyli. Prześladują nas, nie przekwitając, nie starzejąc się tak jak my. Strata, którą opłakujemy, nie wpływa na ich przyszłość, lecz wyłącznie na naszą.
Jestem zimne i smaczne — powiedziało piwo. — Wypij mnie.
Lęk zamyka nam oczy na piękno chaosu.
Zamknij oczy - wyszeptałam - Dokończę tę opowieść.
Chleb otrzymywany z łaski jest bardzo gorzki.
Są meble, które przeszkadzają, i są meble niezbędne! To tylko od ciebie zależy, jakim meblem się staniesz.
Czasami trzeba dopuścić zło, by mogło się to ostatecznie obrócić w dobro.
Świat nasz rodzajem labiryntu: wchodzącym - obszerny, chcącym wyjść - zbyt ciasnym się staję.
Nie możesz się uwolnić od swego przeznaczenia.
Życie bez wspomnień to życie tylko w połowie.
Wesołych Igrzysk Głogowych i niech los zawsze wam sprzyja.
