Zmarli pozostawiają wśród nas swoje cienie, jak echo w przestrzeni, w której niegdyś żyli. Prześladują nas, nie przekwitając, nie starzejąc się tak jak my. Strata, którą opłakujemy, nie wpływa na ich przyszłość, lecz wyłącznie na naszą.
Bóg nie zsyła nam rozpaczy aby nas zabić, lecz by nowe pobudzić w nas życie.
Myliło mi się najprawdopodobniej całe życie.
Nie wierzyła już wyłącznie w ten świat. On jest tylko mitem, snem.
Trzeba w ogóle mieć serce, żeby można je było złamać.
Wystarczy człowiekowi dać dość czasu, a do wszystkiego przywyknie.
Możesz zniszczyć tych, co mówią prawdę, lecz prawdy nie zniszczysz.
Rozumieją też, że wszystko, co w życiu dobre i przyjemne, pojawia się zazwyczaj czyimś kosztem.
Problem z pragnieniem polega na tym, że przez nie jesteśmy słabi.
I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.
Czy chodzi o to, czego naucza nauczyciel? Czy też o to, co pojmuje uczeń?
