Ludzka natura jest jak wielki, ciemny las, którego poznanie nikomu ...

 Kiedy pomyślę, że Beethoven umarł, a tylu kretynów żyje...

 Nie wiem czy u mnie bardziej złamane jest serce, czy umysł.

 Ludzie zawsze myśleli o jutrze. Ja w to nie wierzyłem. Bo jutro nie myślało o nich. Nawet nie wiedziało, że są.

 Powierzyłam komuś serce, bardzo dawno temu. Moje całe serce. I nigdy do końca go nie odzyskałam.

 Słowo i idea mają moc zdolną zmieniać świat.

 Składam się z wyobraźni i nicości. To znaczy, że nawet kiedy zniknie wyobraźnia, coś jeszcze ze mnie zostanie.

 Z nim jest cudownie. Tak ciepło mnie obejmuje i szepcze do ucha miłe słówka. Już nadchodzi ten wspaniały moment... jeszcze kilka sekund..


I nagle uświadamiam sobie, że jestem na matematyce.

 Broda mędrcem nie czyni.

 Przecież zawsze mi powtarzasz: książki muszą być ciężkie, bo jest w nich cały świat.

 Nagle wszystko (a może nie wszystko, może tylko bardzo dużo) zawisło w próżni, w której mogę dostrzec jedynie ciebie. Ja już tak będę jechał do ciebie w nieskończoność.