Każdy zasługuje na podziękowanie i pożegnanie.

 Prawda zawsze zwycięża.

 I wiesz, kiedy kochała, to jakby od tego stawała się wyniosła i niedosięgła, stawała się królewska i okrutna. W tej nędzarce było coś, co kazało ją uwielbiać. Od miłości robiła się piękna - tą pięknością, która onieśmiela i zasmuca.

 Zawsze trzeba dążyć za marzeniem i żyć w zgodzie z nim, kiedy już się je pochwyci.

 Ciągnij się za swój nos, a o cudzy nie dbaj!

 No cóż...doszedłem do wniosku, że skoro i tak skończę w piekle, to mogę po drodze zaszaleć

 Już sam znak paragrafu wygląda jak narzędzie tortury.

 Nigdy nie powinniśmy oszczędzać sobie potencjalnego bólu.

 Trzeba żywić nadzieję, jak długo się da. Ale trzeba też umieć ją porzucić.

 Wyobraźni miał tyle, że nie potrafił nawet podtrzymać rozmowy.

 To jest tak, że wylatuje jedna cegła a burzy się wszystko.