Nic mnie tak nie doprowadza do rozpaczy jak opowiadanie bzdur.

 Jakże trudno na tym świecie człowiekowi zrozumieć drugiego człowieka.

 A więc tak wygląda życie, pomyślała. Człowiek słyszy dźwięki, czuje wiatr i gorąco, ponosi porażki, czuje wstyd. Na tym to polega. Trzeba żyć i uczyć się.

 Pechowcy zawsze przegrywają z powodu własnych błędów, a nie przez przeciwników.

 Piekło ma swoją cenę.

 Poryczeć się jak dziecko jest dobrze.

 Serce ma swoje powody,
których rozum nie ogarnia.

 I nie wiem co mam robić. Czy iść do przodu, żyć znowu.. Czy też dalej tkwić w tym co było a co już nie powróci..

 Nie można przeżyć życia od nowa, trzeba je kontynuować.

 Szczęście jest czymś, co przychodzi pod wieloma postaciami, któż więc je może rozpoznać?

 Wiem o tej potrzebie... Naród ginie, dlaczego? Aby wieszcz narodu miał treść do poematu. (...)Hymn anioła w wieszcza się przelewa, zaśpiewał, naród ginie, bo poeta śpiewa.