Być niedocenioną to świetna rzecz.

 Strach jest spoiwem formy. Świadomość bezforemnej istoty wyzwala.

 Gdzie przysiąg trzeba, tam nikną rozkosze.

 Człowiek nigdy nie wyrobi sobie o nikim właściwego pojęcia. Stwarza obraz i kontent.

 Jedynymi ograniczeniami w twoim życiu są te, które sam sobie narzucasz.

 Złe wiadomości w ciemności i na mrozie wydają się jeszcze gorsze.

 To, że czasem potrzebujemy pomocy, nie znaczy, z jesteśmy słabi.

 Nie marnuj czasu na poszukiwanie przeszkody: być może nie istnieje.

 Komórki wpojonej podejrzliwości nie giną, żyją w ludzkiej psychice, dają przerzuty.

 Pluń na wszystko, co minęło: na własną boleść i na cudzą nikczemność... Wybierz sobie jakiś cel, jakikolwiek i zacznij nowe życie.

 W życiu spotkasz setki ludzi, ale rzadko uda ci się spotkać Człowieka.