Ból był zbyt wielki, by myśleć, prawie zbyt wielki, by ...
Ból był zbyt wielki, by myśleć, prawie zbyt wielki, by oddychać.
Udostępnij:
Inspiracje:
Prawda rzadko bywa romantyczna.
Człowiek jest wolny jak ptak w klatce: może się poruszać tylko w pewnych granicach.
Jak mierzyć stratę? Jak liczyć, ważyć, oceniać smutek?
Żyć z dnia na dzień, sam w obliczu nieba.
Jednak w życiu zwykle tak się zdarza, że kto spodziewa się nieoczekiwanego, ten dobrze na tym wychodzi.
Nie biorę odpowiedzialności za to, co mówię w twoich snach.
Kamień, który się toczy, nie obrasta mchem.
Szczęśliwi żyją dłużej.
Droga kończyła się - niczym dziewictwo - dość niespodziewanie i całkowicie nieodwołalnie.
Gdy się za czymś bardzo tęskni i wreszcie ma się to w zasięgu ręki, można wpaść w euforię, ale to mija, gdy znów się zderzymy z twardą rzeczywistością.