Pełen nadziei idziesz zrywać w zimie kwiaty dla swej królowej.

 Więc bądź i przyjdź i pozwól na to bym mógł z tobą być.

 Tak właśnie toczy się życie: dzień za dniem, posiłek za posiłkiem, ból za bólem, oddech za oddechem.

 Rzeczywistość jest kwestią postrzegania...

 Ludzie, którzy są szaleni rzadko zastanawiają się nad tym, czy są szaleni.

 
Samotnym ludziom ciężko się patrzy na piękne widoki.

 Wielkie grzechy szybko się zapomina.
To te małe nie dają ci spać po nocach.

 Czas nie istniał; nie miałam pojęcia, ile minęło minut. Czym zresztą jest czas, jeśli nie wiatrem, który nigdy nie ustał?

 Czuję się jak wybrakowany towar, jakbym zeszła z linii montażowej kompletnie schrzaniona i rodzice musieli oddać mnie do naprawy zanim upłynie termin gwarancji. A przecież rozpadłam się już tak dawno temu!

 Dlaczego wszystko obraca się przeciwko mnie?
Bo sama jestem przeciwko sobie.
Niszczę się systematycznie, nie daję sobie żadnej szansy.
Dokonuję okrutnego mordu na sobie.

 Bo kiedy ból nas przerasta, kiedy nadzieja gaśnie, szaleństwo jest jedyną drogą.