Jeden uśmiech i wszystko wyda ci się łatwiejsze.

 Nie możesz chronić ludzi w ten sposób. Ludzie muszą dorosnąć. Muszą się wiele nauczyć. Człowiek nigdy się niczego nie nauczy, jeśli nie podejmuje ryzyka.

 Herbata nie ma arogancji wina, zadufania kawy, czy afektowanej niewinności kakao.

 I jak tu nie być optymistą, gdy moi wrogowie okazali się takimi świniami jak przewidywałem.

 Przeszłość nie jest krainą, którą tak łatwo opuścić.

 Im niżej upadniesz, tym wyżej wzlecisz. Im dalej odbiegniesz, tym bardziej Bóg będzie cię chciał zawrócić.

 Kto by się przejmował winem i różami? To każdy potrafi. A pokazać drugiej osobie, że nie możesz bez niej żyć? To się dopiero nazywa romantyzm.

 Łatwiej jest zburzyć niż zbudować.

 Zrozumiałam, że to, co myślą ludzie wokół, nie ma większego znaczenia.

 Kiedy słyszysz słowo „rak”, masz wrażenie, jakby ktoś podniósł planszę, na której rozgrywa się twoje własne życie, i podrzucił ją do góry. Wszystkie pionki są w powietrzu. A potem lądują na nowej planszy. I jest zupełnie inaczej.

 Nie mam ochoty analizować uczuć, które do niego żywię. Przeraża mnie to, co mogłabym odkryć.