Po to i ma szlachta krew, aby ją przelewała.

 (...) balansuję wciąż pomiędzy pragnieniami zupełnej samotności, by czytać i pracować, a tak wielką potrzebą ludzkich gestów i słów.

 Nie jestem przyzwyczajony do tego, że mnie kochasz.

 Wiedza jest jak spirytus, tylko tęgiej głowie służy...

 Owoc dojrzewa i spada. Człowiek czasami musi upaść, aby dojrzeć.

 Sumienie dąży do dobra, wystarczy go posłuchać.

 Kto gardzi chlebem, nie będzie miał i bułki.

 Niektórzy tylko śnią o sukcesie,
podczas gdy inni wstają rano
i ciężko na niego pracują.

 Koniec końcem,
zawsze po burzy
wychodzi słońce.

 Czym może być człowiek, dowiadujemy się w sytuacjach wyjątkowych. Jeżeli takie się nie zdarzają, żyjemy w nieświadomości.

 Pójdę z Tobą nawet Ścieżką Umarłych i wszędzie, gdzie poprowadzisz.