Czasami zbyt duża wiedza stanowiła przekleństwo.

 Osoba pogrążona we śnie sądzi, że poczuje się lepiej, jeśli zmieni się ktoś inny.

 Musisz coś chyba zrozumieć. Myśląc i mówiąc, zwracasz się do ludzi, nie do życia, jakby mogło być osobą z twojego otoczenia.

 Przyszłości nie da się przewidzieć. Można jej tylko doświadczyć.

 Bo każdy szuka tego samego: miejsca z wyobraźni, zamku z bajki i własnego w nim miejsca.

 Nigdy to takie ostateczne słowo.

 To zabawne, jak szybko rozpacz staje się naszym oddanym towarzyszem.

 Tak właśnie toczy się życie: dzień za dniem, posiłek za posiłkiem, ból za bólem, oddech za oddechem.

 Przyjaciele przychodzą i odchodzą ale rodzina zostaje.

 Co znaczy cierpienie, kiedy w życiu miało się kilka nieśmiertelnych chwil. Przynajmniej się żyło.

 Ponad połowę czasu na tym łez padole tracimy na jedzenie i spanie, szkoda życia (…).