Czasami zbyt duża wiedza stanowiła przekleństwo.

 A może jednak nauczyłem się dzięki koszykówce czegoś o życiu: obchodzisz innych ludzi tylko wtedy, gdy możesz pomóc im wygrać. Jeśli nie możesz tego zrobić, przestajesz się liczyć.

 Trzeba mieć niemało odwagi, aby się ukazać takim, jakim się jest naprawdę.

 A dzięki historii odkryłem, że w istocie nic się nie zmienia i człowiek ciągle jest taki sam.

 Dowieść trzeba winy. Nie niewinności.

 Każdy z nas nosi w sobie jakieś kamienie. Trzeba mieć odwagę, by je z siebie wyrzucić.

 Trzeba mieć dla kogo żyć. Reszta jest milczeniem.

 Potrzeba czasu żeby dokonać rzeczy trudnych. Aby dokonać rzeczy niemożliwych potrzeba trochę więcej czasu.

 Oczy, które w smutku wiecznym śnią o śmierci.

 Nie wszystko i nie wszędzie jest dla nas.

 Jego dusza wzbiła się pod niebiosa, by zaraz runąć na ziemię.