Najgorszy jest lęk przed czymś, czego nie można nazwać.

 Szczęście jest czymś, co przychodzi pod wieloma postaciami, któż więc je może rozpoznać?

 Nie chodzi o to, co robimy, ale jakimi motywami się kierujemy.

 A w czasach pogardy ten, kto jest sam, musi zginąć.

 Ciężki jest kamień i sporo waży piasek,
lecz rozdrażnienie z powodu głupca jest cięższe od obu.

 Zmęczony sobą i swym czasem.
Zmęczony ograniczeniem, niemocą, niepojmowaniem.

 Winisz siebie za to, kim jesteś. A to niczyja wina i nic nie możesz zmienić.

 Nigdy to takie ostateczne słowo.

 Świat powstał chyba ze strachu przed pustką.

 Ból był zbyt wielki, by myśleć, prawie zbyt wielki, by oddychać.

 Nie ma takiego bólu, którego nie można by wypłakać.