Najgorszy jest lęk przed czymś, czego nie można nazwać.

 Marzeń nie można zabić.

 Złych wspomnień nie musisz brać ze sobą . I bez tego będą cię prześladować.

 (...) ludzie mają wrodzony talent do wybierania właśnie tego, co dla nich najgorsze.

 Literatura zaczyna się tam, gdzie przestaje być normalnie.

 I to co było słodkie, pachnie kwaśno. Pachnie trucizną.

 Często popularność człowieka za życia objawia się po jego śmierci.

 Człowiek obdarzony tylko dumą albo tylko pokorą, nie jest całkowitym człowiekiem.

 Usłysz mnie, dostrzeż mnie, dotknij mnie, kochaj mnie, uwolnij mnie!

 Nasze umysły są jak spadochrony.
Działają tylko wtedy, kiedy są otwarte...

 Dom, w którym nie rozbrzmiewa śmiech dzieci, jest martwy.