Najgorszy jest lęk przed czymś, czego nie można nazwać.

 Szczęśliwi czasu nie liczą.

 Mogę zadać panu oczywiste pytanie?(...) Skoro Bóg istnieje i są na to niepodważalne dowody, dlaczego dopuścił do Holocaustu? Gdzie wtedy był?(...) Moja odpowiedź brzmi tak: Bóg tam był, Catherine, był i płakał.

 Jest w niej coś bezkompromisowego, jakaś porywczość, która kojarzy mi się z młodością.

 Ojczyzna – to wielki zbiorowy obowiązek.

 Powiadają, że w każdym domu gdzieś kryje się szkielet.

 Wszystko będzie dobrze. Słowa, które tak naprawdę nic nie znaczą, które są mantrą rzucaną w przestrzeń i mrok jak rozpaczliwe próby uchwycenia się czegoś, gdy się spada.

 Kiedy nie masz dość siły, by wymusić posłuszeństwo, to z definicji jest prośba.

 Możliwe, że słońce oświetla dziś tylko jasne strony życia.

 Wiedza bowiem przynosi ból.

 Nie możemy zmienić kraju. Więc zmieńmy temat.