Najgorszym nałogiem jest życie.

 Odważni są ci, którzy zostają i walczą u twego boku.

 (...) i nie wiem, czy biegnę ku czemuś, czy przed czymś uciekam.

 
Ale jeśli ruszysz za kimś, kto zabłądził w lesie, sama także możesz zgubić drogę.

 ... żaden dobry uczynek nie
uchodzi bezkarnie...

 W nałóg wpisana jest całkowita samotność.

 To w porządku kochać kogoś bez wzajemności, dopóki ten ktoś jest wart miłości. Dopóki na nią zasługuje.

 Każdy potrzebuje kogoś, z kim mógłby pogadać.

 O swoich zmartwieniach należy rozmawiać z innymi, wtedy stają się lżejsze.

 Po pierwsze, potrzebujesz miłości. Każdy potrzebuje.

 Młodym łatwo potępiać, bo nie mieli jeszcze czasu splamić się złem.