W kosztowaniu własnego szczęścia zawsze jest jakiś cień egoizmu.

 Chcesz się dowiedzieć prawdy o sobie, pokłóć się z przyjacielem.

 W którymś momencie wszyscy podnosimy wzrok i uświadamiamy sobie, że zgubiliśmy się w labiryncie.

 Kiedy ludzie oczekują czegoś od życia, życie wymaga od nich więcej danych.

 Wszyscy robimy te same błędy.
Uciekamy od naszych demonów,
zamiast nauczyć się z nimi żyć.

 Nie ma to jak zatrącić o kwestie religijne. Zawsze działa.

 Od dziecka nie ufałem tym, którzy poganiają zegary.

 Płacze matka z córką. Płacze ciocia z bratanicą. Płacze ofiara z ofiarą. Płacze ocalała z ocalałą.

 Usłysz mnie, dostrzeż mnie, dotknij mnie, kochaj mnie, uwolnij mnie!

 (...) przeciwieństwa nie tylko się przyciągają. Płoną żywym ogniem i spopielają całe miasta.

 Życie jest padołem płaczu, ale zdaje mi się, że są na nim ludzie, co lubią płakać.