
Człowiek żyje tak długo, jak długo go ktoś wspomina.
Człowiek żyje tak długo, jak długo go ktoś wspomina.
Prosta droga nie zawsze prowadzi do celu.
Siedzieli na łóżku w milczeniu, które było najbardziej szczere, bo w odróżnieniu od słów nie niosło kłamstwa.
Trudno jest być strażnikiem samego siebie.
Najgorsze, co może spotkać człowieka, to żyć i umrzeć w samotności, nie kochając i nie będąc kochanym.
Miłość do jednej osoby nie oznacza, że druga kocha się mniej.
Los upodabnia nas do tych, którymi gardzimy.
Uczyć się, nie myśląc, to strata czasu, myśleć, nie ucząc się, to szkodliwe.
Co przeżyć jeszcze raz, a czego nie powtarzać, to Ty wyznaczasz granice, której nie przekraczasz.
Są góry, przez które trzeba przejść; inaczej droga się urywa.
Kiedy chrzanisz wszystko i nikt ci już nic nie mówi, to znaczy to, że dali sobie z tobą spokój.