Człowiek żyje tak długo, jak długo go ktoś wspomina.

 Pójdę z Tobą, chyba że mnie na łańcuch wezmą.

 - Co to takiego: optymizm?
- To obłęd dowodzenia, że wszystko jest dobrze, kiedy nam się dzieje źle.

 Ja napisałbym rzecz okrutną i żałosną, podejrzewam, że serce się nie starzeje.
U niektórych nawet z wiekiem rozkwita, dwadzieścia lat temu byłem bardziej
oschły i brutalny niż dzisiaj.
Czas, który innych wysusza, dodał mi kobiecości i dobroci. Bardzo mi się to nie podoba. Czuję, że krowieję. Byle co
mnie wzrusza. Wszystko wyprowadza
mnie z równowagi. Jestem jak trzcina, najmniejszy zefirek jest dla mnie wichurą.

 Pozory czasami mylą, Ed. Niekiedy zło.... jest bardzo głęboko schowane.

 Opanuj konia, na którym jeździsz, zanim spróbujesz ujeździć innego.

 Nadzieja bierze mnie w ramiona i trzyma w swoich objęciach, ociera mi łzy i mówi, że dziś, jutro, za dwa dni wszystko będzie dobrze, a ja jestem na tyle szalona, że ośmielam się w to wierzyć.

 Prawdziwy geniusz objawia się w tym, żeby otrzymać to, co się chce, bez walki.

 Idźmy i szydźmy z świata jasnym czołem: fałsz serca i fałsz lic muszą iść społem.

 Każdy powinien mieć kogoś, z kim mógłby szczerze pomówić, bo choćby człowiek był nie wiadomo jak dzielny, czasami czuje się bardzo samotny.

 Zrządzenia losu mają większy wpływ na nasze życie, niżbyśmy chcieli to przyznać.