Nic, co żyje, nie żyje ani samo, ani dla siebie.

 Muzyka, lekarstwo i trucizna, ale przede wszystkim wierna towarzyszka życia.

 Zdrowy żebrak jest szczęśliwszy niż chory król.

 Mam wrażenie, że zupełnie straciłem panowanie nad tym, na kogo wyrosłem.

 Potrafimy tylko wznosić pomniki coraz większe, coraz wyższe, ale pamiętać - pamiętać już nie umiemy.

 Jeśli zawiedzie wszystko inne, zawsze można zasłużyć na nieśmiertelną pamięć, popełniając spektakularne głupstwo.

 Mój dom to moja twierdza.

 Książka to chłodny, lecz pewny przyjaciel.

 Śmierć to nie mniejszy cud niż narodziny.

 Długa choroba rodziców zniechęci najbardziej przywiązanego syna.

 Łatwiej być samotną. Nienawidzę tego, ale tak jest łatwiej.