Prawdziwą miarą człowieka, jest jego zachowanie w obliczu śmierci.

 Potykając się można zajść daleko, nie wolno tylko upaść i nie podnieść się.

 Wszystko będzie dobrze. Słowa, które tak naprawdę nic nie znaczą, które są mantrą rzucaną w przestrzeń i mrok jak rozpaczliwe próby uchwycenia się czegoś, gdy się spada.

 Mimo wszystko, życie jest wspaniałe.

 Nikt nie powinien umierać anonimowo.

 Symptomem najgorszego upadku jest to, jeśli zaczynamy zazdrościć ludziom żyjącym złudzeniami.

 Natura posiada wiele tajemnic, które dopiero zostaną odkryte.

 Bo są tacy, którzy kochają być w rozpaczy.

 W kosmosie nikt nie usłyszy,
że wrzeszczysz jak mała dziewczynka.

 Nad wariatami zawsze Opatrzność czuwała.

 Jak zwykli mawiać elyńscy kupcy, w życiu potrzebna jest wyłącznie pewność siebie, wiedza i mnóstwo bezczelności.