Ból jest święty i należy go uszanować milczeniem i samotnością.

 Chciałem umrzeć, a nie udało mi się nawet zasnąć.

 Ludzie mieli oczy otwarte, owszem, ale patrzyli, nic nie widząc...

 – Co ty ze mną robisz? – spytał wrony.
Uczę cię latać.
– Ja nie potrafię latać!
Właśnie teraz lecisz.
– Ja spadam!
Każdy lot zaczyna się spadaniem.

 Nasze oddechy nieustannie się całowały.

 To chyba leży w ludzkiej naturze: chcemy tego, czego nie możemy mieć

 Każdy z nas potrzebuje podtrzymującej psychoterapii, jaką jest przyjaźń.

 ..lecz w tym, w czym jedni widzieli abstrakcję, inni widzieli prawdę.

 Ból ciała pozwala mi przynajmniej zapomnieć o cierpieniu duszy.

 Często nienawiść sama sobie zadaje rany.

 Myślę, że jestem głupi albo może tylko szczęśliwy.