Ludzie żyjący samotnie zżywają się z samotnością.

 Lecz on siedział, a siedząc siedział i siedział jakoś tak siedząc, tak się zasiedział w siedzeniu swoim, tak był absolutny w tym siedzeniu, że siedzenie, będąc skończenie głupim, było jednak zarazem przemożne.

 Człowiek ze swoimi dawnymi krzywdami zostaje zawsze sam.

 Tak właśnie powinno wyglądać życie: zwykli ludzie robiący to, co ich uszczęśliwia.

 Nie czujemy się kochani, dopóki choć jedna osoba na ziemi nie pozna nas dogłębnie. Takimi, jakimi jesteśmy naprawdę a nie takimi jakimi chcielibyśmy być.

 Gdy idzie o kobiety, wszyscy mężczyźni są błaznami i wszyscy są rycerzami.

 Ciesz się życiem, dopóki trwa.

 Nie wystarczy pokochać, trzeba jeszcze umieć wziąć tę miłość w ręce i przenieść ją przez całe życie.

 Ostatecznie każde małżeństwo to dwie osobowości - dwa głosy, dwie opinie, dwa sprzeczne zestawienia decyzji, pragnień i ograniczeń.

 Zaufanie do drugiego człowieka to skomplikowana sprawa. Zaufanie to nie tylko poczucie, że możesz komuś wszystko powiedzieć. Zaufanie to także przekonanie, że ta druga osoba nie zrobi Ci krzywdy.

 Nadzieja i wiara to nieśmiertelne wartości.