
Chyba naprawdę trzeba o sobie zapomnieć, żeby móc siebie odzyskać.
Chyba naprawdę trzeba o sobie zapomnieć, żeby móc siebie odzyskać.
Zastanawiała się, jak to jest z niecierpliwością oczekiwać wiosny, zamiast, tak jak ona, jej się obawiać, gdyż radosny nastrój i budząca się do życia przyroda jeszcze wyraźniej podkreślały jej samotną egzystencję.
Lepiej jednak skończyć nawet w pięknym szaleństwie niż w szarej, nudnej banalności i marazmie.
Nie boję się obcych.
Bardziej od nieznajomych
przerażają mnie bliscy,
których oczu nie poznaję.
Gdy wokół jest ciemno, pozostaje tylko spokojne czekanie, aż oczy przywykną do mroku.
Wiemy, czym jesteśmy, ale nie wiemy, czym się możemy stać.
Inteligencja ma wiele odcieni, lecz gniew jest zawsze takiego samego koloru.
Nigdy nie szanuje się ludzi, którzy
sięgają wyżej własnego nosa.
Nic tak nie boli jak cios zadany przez osobę,którą się kocha.
No bo co w końcu, kurczę blade!
Jestem ukrytą klatką w napisach końcowych.