Szczęśliwy jest ten, kto nie boi się wszystkiego stracić. A ...

 (...) było tak sucho, że jedno słowo mogło zaprószyć w nas ogień.

 Czasem człowiek zapomina, że na tym świecie nie wszyscy są nędznikami.

 Mamo! Stałaś przy mnie w nocy gdy płakałam.
Byłaś przy mnie, gdy o pomoc wołałam.
Dałaś mi przyjaźń najpiękniejszą, najtrwalszą.
Dałaś mi miłość wyrzeczeń wartą.

 Miłość jest cudem, który zawsze może się zdarzyć.

 Czas nie daje odpowiedzi, on tylko stawia kolejne pytania.

 Nie każda głowa siwa mądra bywa.

 Najgorzej, kiedy sama nie wiesz co czujesz.

 Więc siedzimy, rozmawiając o sprawach bez znaczenia i milcząc o wszystkim, co znaczenie ma.

 Czas nie potrzebuje żadnego zakamarka, żadnej szczeliny, by posiąść i zniszczyć duszę oraz ciało. Drogocenny czas, który pociągnął już za sobą tyle istnień. Ludzie rzadko się nad nim zastanawiają. Mają o nim bardzo mgliste wyobrażenie, relatywne i subiektywne zarazem. A przecież czas jest jak najbardziej rzeczywisty, ku niezadowoleniu badaczy atomu i przestrzeni, którzy mnożyli się w trakcie kończącego się właśnie dwudziestego wieku. Jest namacalny bardziej niż jakakolwiek istota; widziałem już, jakie przywdziewa stroje i przybiera oblicza. Widziałem też jak zabija.

 Z jakiegokolwiek poziomu byśmy nie spoglądali, nigdy nie zobaczymy dookoła siebie więcej, niż znajduje się w nas samych.