Mógłbym tak żyć do końca swoich dni, zarabiać pracą własnych rąk. Siedzieć w siodle cały dzień, przemierzać bezkresne morze traw. Wieczorami palić skręconego papierosa i wpatrywać się w ogniska blask. Nocami leżeć na pachnącej ziemi i podziwiać aksamitne niebo pełne gwiazd.
Nigdy nie jest dobrym pomysłem siadanie do rozmowy z przekonaniem, że koniecznie musimy osiągnąć dogmatyczny kompromis. Więcej luzu. My jesteśmy tu, oni są tam.
Możemy się szanować, ale nie musimy pozbawiać się czegoś, przystępując do dialogu. To do niczego
nie prowadzi.
Człowiek mniej cierpi, kiedy w coś wierzy.
Nie wolno iść na łatwiznę i nie wolno żyć bez celu.
Głową ludzie i rządy stoją.
Zawsze cierpi się bardziej z powodu swoich bliskich niż z powodu własnych zmartwień.
Podróżować - to rodzić się i umierać co chwila.
Jestem tak zmęczony, że czasami nie mam ochoty się rano obudzić.
Ludzie nie chcą wyjawiać uczuć, może się boja, może nie wierzą sami sobie.
W głębokich dolinach zbiera się cień. Ma barwę nocy lecz pachnie jak krew.
