Trzeba w coś wierzyć. To wszystko.

 Nie każde złoto jasno błyszczy,
Nie każdy błądzi, kto wędruję,
Nie każdą siłę starość zniszczy.
Korzeni w głębi lód nie skuję
Z popiołów strzelą znów ogniska
I mrok rozświetlą błyskawice.
Złamany miecz swą moc odzyska,
Król tułacz wróci na stolicę.

 Starają się tylko fujary. Twardziele robią co trzeba.

 Znaleźliśmy się w miejscu, gdzie czas zamarł, a wspomnienia nie miały dostępu.

 Trzeba mieć szacunek do śmierci.

 Żałuję, że nie mogę podejść do niego. Posłuchaj, powiedziałabym, nie tak wyobrażałam sobie nasze życie. Możliwe, że zbłądziliśmy, ale wolę zbłądzić z tobą, niż z innymi dojść do celu.

 Nie kracz, nie kracz, bo wykraczesz.

 Czujesz czasem, jakbyś nie był wewnątrz tą samą osobą, którą jesteś na zewnątrz?

 Miłość Ci wszystko wybaczy.

 Podobno prawda wyzwala, a ciebie przygniotła

 Stał się kłopotem i ikoną tej części świata.