Nie było nic innego do roboty. Stworzyć coś i umrzeć.

 Rozkazywano mi jak psu i jak pies posłuchałem

 Zostałam więźniem własnego umysłu - a było to naprawdę przerażające miejsce.

 Bo ja jestem kolekcjonerem wyzwań, rzeczy, które się wydarzą i nie przywiązuję wagi do spraw, które minęły. Mam słabą pamięć.

 Życia nie mierzy się ilością oddechów, ale ilością chwil, które zapierają dech w piersiach.

 Najtrudniej jest wybaczyć samemu sobie.

 ... nie trzeba magii, by pokierować czyimś sercem. Serce radzi sobie samo i rzadko wybiera najłatwiejsze drogi.

 Można mieć poczucie, że się tonie, nawet jeśli w zasięgu wzroku nie ma skrawka wody.

 Słowa mają wielką moc.

 Zawsze spóźniamy się z życiem. Czas nie daje drugiej szansy. Życie rozgrywa się od razu na czysto.

 To, że musisz zajmować się wielkimi sprawami, nie znaczy przecież, że te małe się nie liczą.