Współczucie to dostrzeżenie bólu i zaoferowanie zrozumienia.

 Musicie przyznać jedno z dwojga, albo że w piersiach macie nadzwyczaj złe serca, albo że macie nadzwyczaj źle w głowie.

 Nie, nie wierzę w „możliwość szczęścia”, wierzę w spokój. Z tej przyczyny unikam tego, co mnie irytuje. Jestem aspołeczny. Więc uciekam od społeczeństwa. Wychodzi mi to na dobre.

 Zwyczajny człowiek.
Okrutny, głupi, mściwy.
Jak wszyscy.

 Kłamstwo to zdrada samego siebie.

 Życie jest jak pudełko czekoladek - nigdy nie wiesz, co ci się trafi.

 Smutne jest rozstanie z przyjaciółmi; miejsce to tylko miejsce.

 Bo są tacy, którzy kochają być w rozpaczy.

 [...] pisarze są jedynymi ludźmi, którzy mogą zrobić coś z tym światem.

 I przysięgam, w tamtej chwili byliśmy nieskończonością.

 Nawet najmniejsza rzecz może nas uszczęśliwić, gdy wiemy, żeśmy na nią zasłużyły.