Los był chorobą,na którą przyszło mu w życiu cierpieć.

 Nikt nie ma obowiązku
kochania drugiego człowieka.
Na miłość trzeba sobie zasłużyć.

 Rzadko jednak zaprzątam sobie tym głowę. Co za różnica, jaka jest prawda, przecież dzięki niej nie zdobędę jedzenia.

 Mężczyzna w potrzebie nie ma czasu na zachowanie pozorów.

 Dobro musi być świadomym wyborem,
a nie jedyną możliwością...

 Ale zawsze nadchodzi godzina w historii,
kiedy ten, co ośmiela się powiedzieć, że
dwa i dwa to cztery, jest karany śmiercią.

 Im więcej posiadamy radości, tym doskonalsi jesteśmy.

 Śmierć jest niewiarygodnie, niemierzalnie samotna.

 Mężczyźni są jak psy, jedyna różnica polega na tym, że obwąchują tylko oczami.

 Jak tu żyć z czułym sercem na takim świecie?

 Tak świetnie się bawiliśmy, że nawet nie musieliśmy wymyślać gier. Sami byliśmy grą.