
I w cichej przystani jakiej są dla niej jego ramiona ...
I w cichej przystani jakiej są dla niej jego ramiona odpływa w spokojny sen...
Patrzcie, jak marne są ludzkie nadzieje wobec porządku świata.
Trzeba w ogóle mieć serce, żeby można je było złamać.
Przyjaciele są jak ciche anioły, które podnoszą nas gdy nasze skrzydła zapomniały jak latać.
To nie rozum określa naszą świadomość. To żołądek.
-Bąbel: Hej, panowie, obudźcie się, chyba jesteśmy na miejscu.
-Serfer: No, mam przeczucie, że jesteśmy blisko.
-Laska: Wiecie co, pójdę sprawdzić, co jest za górką.
Bąbel i Serfer sikają, a Laska idzie na górkę.
-Bąbel: I co, są bunkry?
-Laska: Bunkrów nie ma, ale też jest zajebiście!
Jeśli potrafisz zmienić wrogów w przyjaciół, będzie ci się lepiej żyło, kochanie.
Czas to dziwna rzecz. Najbardziej przygniata tych, którzy mają go najmniej.
Żal to okropne uczucie.
...wspomnienie jest również formą spotkania.
Ale człowieka trudno zmienić, prawda?