Promienie słońca we włosach i błękitne niebo zatrzymane na zawsze ...

 Tak trudno jest być dobrym dla świata, który przez całe życie darzył nas wyłącznie nienawiścią.
Tak trudno jest widzieć dobro w świecie, który zawsze budził w nas strach.

 Ci pozornie ostatni są u mnie pierwszymi.

 Nic na siłę, wszystko młotkiem.

 Już wiem, po co są słowa. Ratują przed nadmiarem uczuć.

 Bo na świecie jest znacznie więcej ludzi, którzy robią rzeczy niepotrzebne, niż tych, którzy robią pożyteczne.

 Nie można zapełnić pustki tym, co się straciło.

 Trzeba marzyć o rzeczach, o których nigdy się nie słyszało.

 Przez chwilę wydaje mi się, że słyszę śmiech. To życie ze mnie drwi...

 Nie pozwól, by otoczenie zmieniło twoją naturę. Znajdź siebie i zachowaj swoją tożsamość.

 Czasem dobija mnie sposób, w jaki giną ludzie.