Wystarczy jedno pokolenie, aby postawić założenia kultury na głowie.

 Kraina szczęścia nigdy nie powstanie,
bo ludzie zawsze stworzą sobie nowe problemy, z którymi będą walczyć.

 Spiski wewnątrz spisków, ale i tak wszystkie drogi prowadzą do smoczej paszczy.

 Nie należy być zbyt ufnym, bo to cecha niepraktyczna.

 (...) między myśleniem o kimś a myśleniem, żeby o kimś nie myśleć jest nadzwyczaj cieńka granica.

 Bo świat nie jest podzielony na wyjątkowych i zwyczajnych.
Wszyscy mają potencjał.
Póki ma się duszę
i wolną wolę, można być wszystkim, robić wszystko, wybrać wszystko. Powinieneś móc sam wybrać.

 Ubogi żywi się jak może, a bogaty jako chce.

 (...)umierając, nic ze sobą zabrać nie zdoła(...).

 Jak coś jest śmieszne, to wydaje się przez to mniej groźne. Ten prosty mechanizm radzenia sobie z napięciem, czyli śmiech, działa.

 I przysięgam, w tamtej chwili byliśmy nieskończonością.

 Kocham go tak bardzo, że to aż boli.