Granie jakiejś roli jest zawsze męczące.

 Jest to wiek utrudzonego kurewstwa, po omacku szukającego swego boga.

 Połowa zła na tym świecie wynika stąd, że ktoś chce się czuć ważnym.

 Jakim cudem ludzkość nie wymarła, skoro tyle wysiłku trzeba włożyć w wychowanie jednego dziecka?

 I niespokojne jest serce nasze, dopóki w Tobie nie spocznie.

 Aby umiłować pokój, trzeba być głuchym, ślepym i niemym.

 [...] miłość trzeba budować, odkryć ją to za mało.

 Kto odchodzi jest winien. Zbrodnia i kara, wina i zadośćuczynienie. A zadośćuczynieniem ma być jego samotność. Albo karą. I odrzucenie.

 Chcąc mieć szczęście, trzeba oddalać myśli od nieszczęścia.

 Tak już jest z marzeniami, życie podcina im skrzydła.

 Świata nie interesuje to, co sam myślisz o sobie. Jednakże świat spodziewa się, że osiągniesz coś, zanim poczujesz, że jesteś wielki.