Znajomość to nie miłość.

 Nikt nie może znaleźć czasu, a jedynie mądrze wykorzystać ten, który mu dano.

 Najstraszniejsza jest zawsze chwila przed początkiem. Potem może być już tylko lepiej.

 Przychodzi taki czas, kiedy potrzebujesz go dużo bardziej niż do tej pory. Kiedy słuchasz smutnych piosenek i myślisz o tym, co by było, gdybyście teraz mogli ze sobą rozmawiać. Pewnie byś go teraz do siebie zaprosiła, usiedlibyście na łóżku, wtuliłabyś się w niego i opowiedziała o wszystkim, co Ci leży na sercu. A po tak długim czasie nie odzywania, leży Ci bardzo wiele. Przez ten czas potrzebowałaś go na prawdę wiele razy. I mimo, że go nie było nawet w tych najbardziej kryzysowych sytuacjach, spojrzałabyś na niego z uśmiechem i łzami w oczach, z radością w sercu jakiej jeszcze nigdy nie miałaś, bo w głębi duszy wierzyłaś, że to się w końcu stanie. A moment w którym go przytulisz, będzie najpiękniejszym w Twoim życiu. Poczujesz w końcu tą ulgę i ten moment, w którym ciężar z Twojego serca opada. Tak jakbyś się rodziła na nowo. Z nowy, dużo lepszym obliczem i tym bogactwem w sercu. Z wiarą, że teraz możesz wszystko. Bo masz jego, możesz w każdej chwili poczuć jego obecność i nigdy więcej nie przeżywać samotnych wieczorów. Nie musisz więcej myśleć co u niego. Bo jesteś częścią jego życia. I jest Ci tak zajebiście dobrze, że nawet nie umiesz opowiedzieć tego słowami. Po prostu czujesz to takie zabawne szmeranie w sercu. Czujesz tą radość, która jest sensem Twojego życia

 Niech na twym niebie nie będzie chmur, a jeśli będą, to niech mają kolor i zapach róży.

 Nie przyjmuję wsparcia od tych, którzy moją ojczyznę znieważają.

 Wspomnienia wywołują ból, najdotkliwszy zaś sprawiają najlepsze z nich.

 Przekleństwem jest mieć ręce, a nie mieć nimi kogo objąć.

 Porobiłem rozmaite znajomości, towarzystwa jednak nie znalazłem do tej pory.

 To niedoskonałości czynią miłość doskonałą.

 Ten, kto kocha, nie umiera!