Póki nas ktoś pamięta, wciąż żyjemy.

 Wszyscy lubimy marzyć o tym, co mogłoby być.

 Tyle ile dasz, Tyle dostaniesz. To jest bogactwo i to się liczy.

 Przejdzie. Wszystko przechodzi. Nie ma gorszego snu jak życie i też przechodzi.

 Czasem dorośli są jak dzieci. A dzieci za szybko dorastają.

 Wobec miłości nawet
najwięksi wymiękają.

 Jestem echem tego, co było kiedyś.

 Czasami nasze serca... trochę pękają.

 -Czasem wystarczy się pojawić-uśmiechnął się, przytulając mnie mocno.-I być.
-Ty będziesz?
-Już jestem.

 To nie jest nasz dom, Zunairo. Nasz dom, w którym stworzyliśmy sobie swój świat, został zmieciony wybuchem pocisku.
Tu jest tylko schronienie. Nie chciałbym, żeby stało się naszym grobem. Straciliśmy nasze dobra, nie traćmy jednak naszych dobrych nawyków. Jedynym sposobem walki, jaki nam pozostał, by nie poddać się tyranii i barbarzyństwu, to strzec tego, co dało nam nasze wychowanie
i wykształcenie. Zostaliśmy wychowani na ludzkie istoty z uwzględnieniem tego,
co w nas boskie, i tego, co śmiertelne.

 Gdy kochamy łudzimy najpierw samych siebie, a potem drugich.