Błędy. Ludzie je popełniają. I zazwyczaj muszą za nie zapłacić.

 Kto ogniem wojuje, od ognia ginie. To, czym żyjesz, przyniesie ci śmierć.

 Ale nie można wiecznie żyć wiecznie wspomnieniami, które są jak wielkie brzemię.

 Siła bez honoru jest pusta, jałowa. Niszczy. Nie umie budować. A honor... Bez honoru nie da się, po prostu.

 Rób to, co robisz, tak dobrze, by ludzie chcieli zobaczyć to ponownie i przyprowadzić swoich przyjaciół.

 Grunt nie przywiązywać się do niczego. Do czego się przywiążesz, to chciałbyś zatrzymać. A zatrzymać w życiu nie można nic.

 Uroda. Ludzie są nią opętani. Bezradni jak ćmy, które ładują się w ogień.

 Miłość znaczy, że nigdy nie musisz mówić „przepraszam”.

 Chcesz rozśmieszyć Boga, opowiedz mu o swoich planach.

 Błędy nie są od tego, żeby ich żałować, lecz żeby ich ponownie nie popełniać.

 Nigdy nic nie jest w pełni skończone. Wszystko ewoluuje: każda rzecz ma setki kątów i załomków, których nie dostrzegamy. Tracimy ostrość widzenia, aż tu nagle stajemy się zakłopotani wobec takiego dysonansu jak dziś rano, czasem nawet wkurzamy się albo zachwycamy. Właśnie taki chcę być: zachwycać się tym, czego nie znam.