
Nie można ocalić życia, dopóki się go straci.
Nie można ocalić życia, dopóki się go straci.
Za dużo myślisz o głupotach. Ale przecież o czymś muszę myśleć. Wszystko jedno o czym. Chcę czymś wypełnić pustkę w głowie.
Co było gorsze? Zwariować czy naprawdę podróżować w czasie? Chyba to drugie, pomyślałam. Na to pierwsze pewnie można brać jakieś tabletki.
W twoim sercu żyją ludzie, którzy znaleźli tam swój dom.
Wspólne rzyganie, jak mało co, robi z ludzi wspólnych przyjaciół.
Ludzie mówią, ponieważ są rzeczy,
których nie chcą słyszeć; słuchają,
ponieważ są rzeczy,
których nie chcą powiedzieć.
Proszę, nie dbaj o markę ołówka, sprawdź czy jest zatemperowany.
Życie w wątpliwościach jest dla mnie męczarnią.
Kiedy ciało jest smutne, serce powoli umiera.
A przyzwoitym jest człowiek wtedy, kiedy pomaga słabszym.
Ale ty sprawiłaś, że zależy mi na tym, by mieć swoje miejsce.