Nie można ocalić życia, dopóki się go straci.

 Dożyłem bardzo sędziwego wieku , czasem wydaje mi się, że stało się to jakby za moimi plecami.

 Gdy wojownik rozumie, że ma tylko jedną drogę działania, wykorzystuje ją najlepiej jak może.

 Walka o mężczyznę jest poniżej mojej godności.

 A ja po prostu wiem, że tak zwany dobry adres to człowiek, nie ulica.

 Ironia życia leży w tym, że żyję się do przodu, a rozumie do tyłu.

 Przyjaźnie które wymagają wysiłku,mogą być najcenniejsze.

 Kobiety rozdają uśmiechy innym, a smutki zachowują dla siebie.

 Niełatwo tak ciągle skrywać w sercu tajemnicę.

 W ciemności człowiek zanika.

 Serce ludzkie musi być bardzo duże, żeby zmieścić wszystko to, co kochamy.