Żeby naprawdę żyć, trzeba naprawdę kochać.

 By dojść do źródła, trzeba płynąć pod prąd.

 Kocham cię i to mnie zabija.

 Ludzie
którzy mnie otaczają
są mi obcy
ludzie
którzy do mnie mówią
są niemi
ludzie
którzy mnie dotykają
nie są ludźmi
rozgrywa się dramat
mojej obecności
w tłumie

 Trzy czwarte wszystkiego złego, dokonywanego na świecie, dzieje się z bojaźliwości

 Jak to jest, że ludzie, w których życiu chcemy coś znaczyć, przechodzą obok, wymykają się, odchodzą?

 To był jeden z tych snów, które przenikają do przestrzeni między sekundami i dowodzą, ze sen rządzi się własną fizyką, czas kurczy się albo puchnie, całe życia przemijają w mgnieniu oka, miasta płoną w proch między jednym a drugim trzepotem powiek.

 Życie tworzy opowieści.

 Nigdy, nigdy, przenigdy się nie zakocham! Jeśli kochasz ludzi, oni Cię zabijają!

 Będę cię kochać do końca świata i jeden dzień dłużej.

 Nie mówię wiele z wyboru.