Samotność utkana jest ze wspomnień.

 Patrzyłem na nią, ale jej nie widziałem; póki nie skoczyła, nikt nie widział jej naprawdę.
Przypuszczam, że ogień, który płonie tak jasno, nie może płonąć wiecznie.

 I nic na świecie nie było dla mnie w tej chwili bardziej poruszające od tego, że jedno ludzkie serce potrafi otworzyć się przed drugim.

 Zauważyłam ze to nie ból osłabł, tylko raczej ja sama stałam się silniejsza.

 Wolność człowieka kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka.

 Każdy nowy początek wymusza jakiś powrót.

 Łatwo jest wierzyć w siebie, gdy się kłamie, ponieważ wtedy mówi się o kimś innym.

 Mam ciężki charakter, ale serce dobre.

 A właściwie, co ja niewłaściwego zrobiłem?

 Słuchajcie, słuchajcie! - pomyślał Bilbo i przypadkiem pomyślał na głos.

 Mawiają (...), że wiatr ma duszę i jęczy w ciasnych zaułkach miasta.