Samotność utkana jest ze wspomnień.

 Zawsze sądziłem, że kto czuje pociąg do stada, ten ma w sobie coś z barana.

 Życie to taki dziwny prezent.
Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka.
I próbuje się na nie zasłużyć.

 Mowa jest srebrem, a milczenie złotem.

 Na horyzoncie zawsze czeka nas coś niemiłego.

 ludzie ludziom zgotowali ten los

 Śmiech to dziwny odgłos. Tyle się go wszędzie słyszy, a rzadko kiedy jest prawdziwy.

 Możemy zrobić coś więcej niż tylko czuć się normalnie. Możemy być normalni.

 Na samą myśl o tym włosy na tyłku stają mi dęba.

 Góry wybaczają niewiele pomyłek.

 Pośpiech skraca drogi, ale oddala cel.