Podobno nic nie trwa wiecznie, ale ja mocno wierzę w ...

 To co dobre każe na siebie czekać.

 Nic nie wiem o tej krzyczącej beznadziei, wobec której jestem bezsilna.

 Dążąc do rozkwitu człowiek pokonuje niebo, ale kiedy osiąga to, czego pragnął, niebo pokona jego.

 Zawsze można coś zmienić.
Nawet jeśli wydaje się to niemożliwe.

 Rzadko jednak zaprzątam sobie tym głowę. Co za różnica, jaka jest prawda, przecież dzięki niej nie zdobędę jedzenia.

 
Jeśli przychodzisz więcej niż raz, w jedno miejsce, z tą samą osobą to myślę, że nie możesz już nigdy powiedzieć, że to tylko twoje miejsce

 Wyobraź mnie sobie; nie zaistnieję, jeśli mnie sobie nie wyobrazisz.

 Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest.

 Chodzi o zasadę. Nie ufam Ci, bo nigdy nie dałaś mi powodu, by Ci ufać. Skoro chcesz, żebym Ci uwierzyła musisz udowodnić że mogę Ci wierzyć.

 Miłość – najbardziej zdradliwa choroba na świecie: zabija cię zarówno wtedy, gdy cię spotka, jak i wtedy, kiedy cię omija. Ale to niedokładnie tak. To skazujący i skazany. To kat i ostrze. I ułaskawienie w ostatnich chwilach. Głęboki oddech, spojrzenie w niebo i westchnienie: dzięki ci, Boże. Miłość – zabije cię i jednocześnie cię ocali.