Gdy zamknie się książkę, trzeba znów powrócić do rzeczywistości.

 Człowiekowi zawsze się wydaje, że kiedyś było lepiej. To niekoniecznie prawda, bo nie umiemy docenić naszego dziś.

 Nie ma nic groźniejszego niż kobieta, która wszystko lubi, Jak sprawić, żeby lubiła tylko jednego?

 Wiedza może zaszkodzić temu, kto nie jest gotowy na jej przyjęcie.

 Pisarz powinien obserwować, obserwować i obserwować, a ocenę odłożyć na jak najpóźniej.

 Litość,
to trucizna podawana,
w opakowaniu po lekarstwie.

 Słowa, słowa, słowa.

 - Katherine - powiedział, wciąż się uśmiechając.
- Tak. - Nachyliła się bliżej.
- Katherine...
- Tak, Damonie?
- Idź do diabła.

 Świat bez słów wyglądałby inaczej.

 Mówimy o Polsce. Tam nic i nigdy nie jest normalne.

 Zapominamy to, co chcemy pamiętać, a pamiętamy to, o czym chcielibyśmy zapomnieć.