Gdy zamknie się książkę, trzeba znów powrócić do rzeczywistości.

 Obraz znaczy tyle co tysiąc słów.

 Tylko głupcy dają się złapać, ostrożni nigdy.

 Księżyc to srebrna buzia Pana Boga, która wychodzi tylko na specjalne okazje.

 Wszyscy ciągle znikają. Niektóre rzeczy nagle przestają istnieć, jakby zostały odcięte. Inne powoli rozpływają się jak mgła. I zostaje tylko pustynia.

 Śmierć jest wspaniałym nauczycielem. Niestety zbyt surowym.

 Gdy się kogoś kocha,
to kocha się całego człowieka,
takiego, jaki jest, a nie takiego,
jakim by się go mieć chciało.

 Długopis to przewód łączący serce z kartką papieru.

 Coś mam w środku spierdolone. Na amen.

 Gdybym nie był - pragnąłbym być.

 To było szaleństwo, miękkie i łagodne, ale zupełne.