Miłość jest jak umieranie.

 Wychowanie dziecka to najwyższy zaszczyt i odpowiedzialność, jakie mogą spotkać każdą żywą istotę.

 Ludzie nie chcieli dokonywać wyborów, czuć ciężaru odpowiedzialności, pragnęli zrzucić na kogoś to brzemię życia. Pytali dosłownie o wszystko. (...) Dawałam im to, czego pragnęli. Nadzieję. Na miłość, dziecko, zdrowie, szczęśliwą rodzinę, na pieniądze, szacunek w pracy, godną starość, wnuki, dom, ogród, basen, szczęście. Nie wierzyli w Boga. Nie wierzyli w siebie. Nie wierzyli ludziom, z którymi mieszkali pod jednym dachem. Wierzyli tarotowi.

 Krążyła plotka, że trochę mu odbiło, bo w młodości przeczytał za dużo książek.

 Nawet dobrzy ludzie czasami popełniają błędy i podejmują złe decyzje. Od czasu do czasu każdy potrzebuje pomocy.

 A mnie beszczelnie kochaj, choć smutne śpiewki przędę, bo przecież będę, no przecież będę.

 Nigdy nie jest za późno
by naprawić błędy.

 Nietrudno cię pokochać. O wiele trudniej przestać.

 Jesteś pierwszym marzeniem, pierwszym marzeniem, którego nie mogłem powstrzymać.

 Jeśli mnie opuścisz, moje serce zamieni się w wodę i odpłynie.

 Lepiej zaryzykować pocałunek i parę razy dostać po twarzy, niż w ogóle zrezygnować.