Jak się chce zmieniać swoje życie, to nie trzeba zmieniać ...

 [...] pisarze są jedynymi ludźmi, którzy mogą zrobić coś z tym światem.

 Przymus bycia szczęśliwym tylko komplikuje życie.

 Muszę zmajstrować sobie uśmiech, uzbroić się weń, schronić się pod jego opieką, mieć czym odgrodzić się od świata, zamaskować swe rany, wreszcie wyćwiczyć się w noszeniu maski.

 Zapomnisz wiele rzeczy. Nie zapomnij tej jednej.

 Bóg ma szczególne poczucie humoru.

 Codziennie rano budzę się z kacem życia.

 Lepiej zginąć stojąc, niż żyć na kolanach.

 Człowiekiem gardząc, sami tym sposobem się poniżacie...

 Co, kto miłuje, to i we śnie czuje.

 Każdy człowiek potrzebuje stale nawet pewnej ilości trosk,
cierpień lub biedy,
tak jak okręt potrzebuje balastu,
by płynąć prosto i równo.