Naprawdę kocha się tylko raz w życiu, Julianie, nawet jeśli ...

 Samodoskonalenie to największa przygoda.

 Nie ma czegoś takiego jak koniec. Nigdy.

 To nie może być miłość. Miłość jest pozbawiona egoizmu.

 Ludzie nie chcieli dokonywać wyborów, czuć ciężaru odpowiedzialności, pragnęli zrzucić na kogoś to brzemię życia. Pytali dosłownie o wszystko. (...) Dawałam im to, czego pragnęli. Nadzieję. Na miłość, dziecko, zdrowie, szczęśliwą rodzinę, na pieniądze, szacunek w pracy, godną starość, wnuki, dom, ogród, basen, szczęście. Nie wierzyli w Boga. Nie wierzyli w siebie. Nie wierzyli ludziom, z którymi mieszkali pod jednym dachem. Wierzyli tarotowi.

 „Brakuje mi miłości i tamtej dziewczyny, którą byłaś. Brakuje mi uczucia, jakie mi dawałaś, ale ja mam resztkę nadziei, że takie uczucie jeszcze mnie dopadnie, niech będzie wtedy jak wściekły pies rzucający się do gardła, niech mnie nawet zagryzie, ale jeszcze raz chciałbym je przeżyć, chciałbym czerwone ślepia tego psa znowu zobaczyć”.

 Zbieg okoliczności jest wygodnym wytłumaczeniem dla przeznaczenia.

 Moje idee to gwiazdy, których nie potrafię ułożyć w konstelacje.

 Chleb otrzymywany z łaski jest bardzo gorzki.

 Mało mnie obchodzi. Co mało mnie obchodzi? Nie wiem, mało mnie obchodzi.

 Raz zobaczyć jakąś rzecz znaczy więcej, niż sto razy o niej słyszeć.