Chętne ucho słuchacza podnieca język opowiadającego.

 Myślę, żę w każdym głębokim smutku kryje się odrobina komizmu.

 Oddajemy się w niewolę prawa, aby zachować wolność

 jestem pewna, że kiedyś żyłam w innym świecie, powraca wciąż ten sen-Ty przychodzisz obok mnie, przez morze biegne [...] po twarzy słońce gładzi. La la laj po cichu...

 Nie masz pojęcia, jak ja
czasem cierpię, zupełnie
bez wyraźnego powodu.

 Czy jest ktoś, kto się nie kurczy, kiedy wspomina własną przeszłość?

 Kto się mądrzejszym czuje, ten głupszemu ustępuje.

 Zobaczyć osobę, którą się kocha, choćby na krótko, jest już szczęściem.

 Nie lubię jak ktoś kłamie. Jak nie dotrzymuje słowa, jak zawodzi. Nie lubię jak się zaczynam pozytywnie nastawiać po to, by za chwilę stwierdzić, że każda historia kończy się tak samo...

 Ta skromna szara czapka powinna być dzisiaj symbolem Europy.

 Mój Pegaz się trochę zagalopował.