Kto potrafi okiełznać upływające minuty jest panem świata.

 Każdy dostaje tyle światła, żeby zobaczyć, co trzeba, a nie oślepnąć.

 Porażka to choroba, na którą lekarstwem jest zwycięstwo.

 On po prostu miał naturę łowcy... No, może turysty na safari.

 Musiałem zostawić jego los i towarzyszyć mojemu.

 Sprawia mi to ogromną przyjemność płakać z litości nad sobą.

 Dotarło do niej, że miłość
to ten moment, kiedy serce
nagle zaczyna rwać się na strzępy.

 Jesteśmy jak gwiazdozbiór, a zmiany w konstelacjach zawsze prowadzą do chaosu.

 Wokół niej zrobiło się ciemno jak w głębokim oceanie pod lodem. Wpadając w ciemność, wiedziała, że już nigdy go nie zobaczy. Kochała go do samego końca.

 Całkiem sobą każdy może być tylko dopóty, dopóki jest sam; kto zatem nie lubi samotności, ten nie kocha też wolności.

 I kiedy oczy mi się zamknęły po raz ostatni, pomyślałem: O Boże, co ja zrobiłem?