Kto potrafi okiełznać upływające minuty jest panem świata.

 (...) najczęściej ludzie się mylą co
do stanu własnych uczuć.

 Jestem rozdrażniona, mam chęć szorować kamieniem po szybie.

 Okazje są jak wschody słońca. Jeśli czeka się zbyt długo, można je przegapić.

 Zniewoleniu towarzyszy pewna specyficzna forma wolności. Czasem wzięcie się w karby jest synonimem odpuszczenia.

 Każdy dzień na powierzchni ziemi należy zaliczyć do udanych.

 Kochać to woleć od innych, przedkładać ponad innych. To uczucie nie ma nic wspólnego z wiedzą, to coś w rodzaju zaślepienia.

 Każdy gra jakąś rolę,
a moja rola jest smutna.

 Poczułam ucisk w piersi i przez chwilę cały świat zamknął się w jego zielonych oczach.

 Ziemia jest piekłem innej planety.

 Czuje się jak człowiek, który na próżno żył.